χλωρανιλίνη

η, Ν

χημ. καθένα από τα τρία ισομερή μονοχλωριωμένα παράγωγα τής ανιλίνης, που είναι κυκλικές αρωματικές οργανικές ενώσεις, γνωστές και ως αμινοχλωροβενζόλια.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. chloraniline < chlor- (< χλωρ[ο]-*) + aniline «ανιλίνη»].